Ο πολιτισμός, ως ένα ευρύ σύστημα αξιών και στάσεων και το σχολείο , ως διαδικασία κοινωνικοποίησης σε αυτές τις αξίες και στάσεις , βρίσκονται σε διαλεκτική σχέση. Η πολιτισμική πραγματικότητα προβάλλει πρότυπα ανάπτυξης της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Το σχολείο πάλι , ως δυναμικός και ευαίσθητος δέκτης , βιώνει την πραγματικότητα αυτή και τη διαμορφώνει. Επομένως , πολιτισμός και σχολείο είναι δυο έννοιες που βρίσκονται σε συνεχή αλληλεπίδραση και εποικοδομητικό διάλογο.
Το ψηφιδωτό υπήρξε σημαντικό κεφάλαιο της αρχαίας ελληνικής τέχνης. Χρησιμοποιήθηκε, κυρίως, για τη διακόσμηση των δαπέδων των οικιών, ιδιαιτέρως εκείνων της τραπεζαρίας και του προθάλαμου. Από την Αρχαία Ελλάδα παρέλαβαν την τέχνη του ψηφιδωτού οι Ρωμαίοι και κατόπιν οι Βυζαντινοί, στα χέρια των οποίων έφτασε σε μεγάλη ακμή.
Η Σπάρτη ευτύχησε να φυλάξει στα σπλάχνα της μερικά από τα ωραιότερα ψηφιδωτά που σώθηκαν ως τις ημέρες μας σε ολόκληρη την Ελλάδα. Τα ψηφιδωτά της Σπάρτης, που βρέθηκαν στο χώρο που κατέχει η σημερινή πόλη, ανήκουν στα όψιμα ρωμαϊκά χρόνια, κατασκευάστηκαν δηλαδή γύρω στο τέλος του 3ου και το τέλος του 4ου μ.Χ. αιώνα. Ο μεγάλος αριθμός των ψηφιδωτών δείχνει ότι από το δεύτερο μισό του 3ου και όλο τον 4ο μ.Χ. αιώνα άκμασε ένα σπουδαίο εργαστήριο με προτίμηση στα θέματα του ομηρικού έπους και του μύθου, σε μορφές χθονίων θεών αλλά και σε πρόσωπα της ιστορίας.
Με βάση τα παραπάνω, μαζί με τους μαθητές μας, αποφασίσαμε να ασχοληθούμε με τα ψηφιδωτά σε πολιτιστικό πρόγραμμα στη διάρκεια του Σχολικού Έτους 2013 ? 2014, με τίτλο: «Ψηφιδωτά. Μια τέχνη μέσα στο χρόνο και τους πολιτισμούς. Σπάρτη - Πομπηία - Ραβέννα: η εξέλιξη του ψηφιδωτού από τα Ελληνιστικά χρόνια έως και σήμερα».
Επειδή οι μαθητές που ενδιαφέρθηκαν αρχικά ξεπερνούσαν τους 70 και από την Α? και από τη Β? τάξη, αποφασίσαμε να κάνουμε δυο προγράμματα. Το 2ο πρόγραμμα είχε σαν θέμα: «Ψηφιδωτά. Μια τέχνη μέσα στο χρόνο και τους πολιτισμούς». Φωτογραφίζω και ψηφοποιώ τα ψηφιδωτά της Σπάρτης, της Πομπηίας και της Ραβέννας.
H συνέχεια εδώ:
η παρουσίαση :
To βίντεο:
